Жаздың аптап ыстығының беті қайтып, кеші қоңырсалқын бола бастайтын, шөптің бетіне алғашқы шық түскен өліара уақытты қазақтар «Мизам шуақ» (Бабье лето) деген. Далада өрмекшінің өрмегі ұзыыын болып (мизам болып) шұбатылып жататын кез. Ауылда ақсақалдардың аузынан талай естіп өскен сөзіміз ғой. Кейін қалаға келгенде, осындай сөздерді ұмытып қаласың. Қалаларымыз әлі орысша сөйлейді. Сол ортаның түсінігімен өмір сүріп, сөздік қорымыз сарқылып, барған сайын мәңгүрттеніп барамыз...

Жолымбет Мәкіштің Фейсбуктегі жазбасынан